ตอนตีสาม เห็นภาพนี้แล้วน้ำตาไหล… นี่มันไม่ใช่แค่ถ่ายรูป มันคือการนั่งคนเดียวในห้องมื้อคืนกับเงาที่พูดไม่ได้! 🤫

ซิลค์สีดำนี่มันไม่ใช่ผ้า… มันคือเกราะของจิตวิญญาที่ห่อตัวไว้เหมือนคำพูดที่ยังไม่มีใครกล้าพูดออกมา

เห็นไหม? เราทุกคนเคยเป็น ‘แสง’ ในความเงียบ… แล้วทำไมเราถึงยังคงร้องไห้อยู่? 😭

คอมเมนต์เลย! ใครบ้างที่เคยนอนหลับตอนตีสามโดยไม่มีใครรู้ว่ากำลังร้องไห้อยู่กับความงาม?