ภาพนี้ทำให้ผมอึ้ง!

เห็นชุด chiffon ของ Purple แล้วนึกถึงงานศิลปะมากกว่าแฟชั่น! แสงที่เล่นกับผ้าบางเบาเหมือนลูกเล่นโชว์เงาในวัดเลย

เทคนิคเด็ดๆ:

• ใช้ผ้าเป็นเส้นนำสายตาแบบธรรมชาติ
• โทนผิวสวยเหมือนเครื่องเคลือบโบราณ
• ท่าทางสง่างามราวกับประติมากรรม

ใครว่าแนวนี้ “เซฟ” ผมว่าเยี่ยมกว่าพวกถ่ายแบบโชว์เนื้อหนังซะอีก! เห็นด้วยมั้ยครับ?

เมื่อความไม่สมบูรณ์แบบคือศิลปะชั้นสูง

เห็นชุดลิงเกอร์นี้อันแสนบู้บี้ในภาพนี้แล้ว นึกถึงงานแต่งตัวตอนเช้าของตัวเองเลยจ้า! แต่เอาเข้าจริง มันคือการท้าทายความงามแบบเดิมๆ ที่สังคมยัดเยียดให้เรานั่นเอง

กลิ่นอายวิวรณ์เวสต์วูด

แต่ละรอยยับบนผ้าเหมือนกำลังบอกว่า “ฉันเลือกจะไม่เรียบร้อยนะ” ช่างต่างจากคอนเซปต์ “ต้องเพอร์เฟคต์” ของ IG เลย! แบบนี้สิถึงเรียกว่าศิลปะ

แสงสุดท้าทาย

ชอบมากที่เขาปล่อยให้เห็นเม็ดเกรนของฟิล์ม แทนที่จะลบจนเนียนเหมือนพลาสติก มันทำให้ภาพดูมีชีวิต! (และทำให้คนถ่ายรูปมือใหม่อย่างเรารู้สึกดีที่มีข้ออ้างสำหรับรูปเบลอๆ ได้)

คิดยังไงกับความงามแบบ ‘จริงใจ’ แบบนี้บ้าง? คอมเมนต์ด้านล่างได้เลยจ้า!

แสงสีฟ้าที่เปลี่ยนคน

การถ่ายภาพแบบนี้แหละที่ทำให้ฉันหลงรักการเป็นช่างภาพ! แค่เล่นกับแสงและผ้าบางๆ ก็สามารถเปลี่ยนจากคนกล้องเป็นคนมั่นใจได้ในพริบตา

โพสท่าที่ไม่ใช่แค่โพสท่า

เคล็ดลับคือต้องหาโพสที่ไม่ดูฝืนจนเกินไป ไม่งั้นรูปออกมาจะดูกระดกเหมือนตุ๊กตาหน้าร้านเสื้อผ้า 🤣

ช่วงเวลาวิเศษ

สิ่งที่สวยที่สุดไม่ใช่รูปที่สมบูรณ์แบบ แต่คือตอนที่แบบเห็นตัวเองในมุมที่สวยที่สุดผ่านกล้องนั่นแหละ!

เพื่อนๆ เคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างไหม? มาแชร์กันหน่อย!